• Bunun ile, kötüden iyiye, yoktan vara, yanlıştan doğruya, irrasyonelden rasyonele kendiliğinden gidişin mümkünatı
    • Determinism’in non-determinism’i katmanlı ve ölçekli bir yapıda nasıl doğurabileceği
    • Spinoza’nın tek katmanlı sistemine geri dönelim
      • Büyük ölçekte deterministik görünenin, küçük ölçeklerde non-deterministik alt kümeler doğurmasını düşünelim
      • Tek katman yerine çok katmanlı yapı hayal edelim, alt katlarda determinizm’in üst katlarda nasıl non-determinizm doğurduğuna bakalım
  • Demistified maneviyat, ruh, ölümden sonra hayatın bu bağlamda yeniden ele alınması
  • Oluşkancılık nedir, oluşkancılık olmayan şeyler nelerdir?
    • Oluşkancı olma yolunda bizi hangi bedel karşılığında nasıl bir ödül bekler
      • Emergence’ın bize verdiği, ya da bizden aldığı, novelty; yepyeninin olmadığını anlıyoruz
    • Bu bedeli ödemediğimizde ne kazanıyoruz ve ne kaybediyoruz, yani oluşkancı olmamanın ödülü ve bedeli nedir?
    • Tasarlama eyleminin ileriye dönük yapılması, hayatın oluşkanlığına engel koymak demektir. Tasarımcı geleceği belirlemek üzere varsayımsal kararlar vermiştir. Tasarımın hayata geçirilmesi sürecinde oluşacak daha gerçekçi, iyi, yaratıcı fikirlerin tümü tasarıma ve/ya tasarımcıya ihanet etmemek adına görmezden gelinir. Tasarımcı kendini gerçekliği belirleyen tanrı pozisyonuna koymuştur. Eğer hayat oluşkan olmasaydı, tasarım olduğu gibi uygulanabilirdi ancak durum böyle değil. En azından biz insanlar için böyle değil. Dolayısıyla tasarlama eylemi geleceğe dönük yapıldığında hayatın oluşkan doğasını görmezden gelmek durumunda kalır, bu da yaratıcılığı ve yeniliği öldürür. Oysa tasarımcı yeni tasarımı ile bunun tam tersi yeniliğe açılmak istiyordu. Tasarlama eyleminin ileriye dönük olması demek, kendisi ile çelişkili bir hal alması demektir.



> İleri: Geriye Dönüklük >

< Geri: Basitten Karmaşığa, Kötüden İyiye <

^ Yukarı: Tasarım Meselesi ^