Epikuros: “Ölüm ne yaşayanları ilgilendirir ne de ölüleri, çünkü yaşayanlar için ölüm yoktur, ölülerin ise zaten kendileri yoktur” (İlkçağ Felsefe Tarihi 4 - s. 137)

Ölüm korkusu ya sonrasında çekeceğimiz ceza ve süreceğimiz sefa spekülasyonlarıyla bizi biricik hayatımızda saçmalamaya iter, ya da hayatın biricik olduğu gerçeği ile keyfini sürmek yerine öleceğiz diye telaş etmekten kendisini mahveder.

Yani korkmak lazım ölüm korkusundan, kaçmak uzak durmak lazım.

İlki, yani öbürdünya, ilkel bir fikirdir, ama aşması zordur hele ki dayatıldıysa. İkincisi, yani yok olma korkusu, görece gelişmiş bir fikirdir, ama onu da aşmalı sonunda. Budünya heyecanı ile yolculuğun tadını çıkarmalı yalnızca.