Bağ kendi başına var olamayan, ancak madde ile var olabilendir, formun yapıtaşıdır. Örneğin eklem bir bağdır ve kendi başına yoktur. Eklem, ancak bağladığı iki kemik ve iki kemiğin bağlayan dokularla eklem olabilir. Bunlardan herhangi birini kaldırınca ortada eklem kalmaz. Ya da yollar kendi başlarına yokturlar. Bağlanacak iki konum olmalıdır ki yol yol olabilsin ya da yola yol diyebilelim.

Bir nokta ile diğer nokta var olduğu anda aralarında zorunlu olarak bir bağlam oluşur. Çünkü iki noktaya, iki farklı nokta diyebilmemiz için onları ayıştırmamıza sebep olan en az bir şey olmalıdır. Bu şey de o iki nokta arasında bir bağ olmasına imkan sunan bir düzlemdir. Düzlem dediğimiz de iki farklı nokta arasındaki bağ olasılıklarının tümüdür. İşte bu bağlar kümesine bağlam diyorum.

Zaman da anları birbirine bağlar. Bir maddenin bir durumdan diğerine geçtiği iki durum arasına zaman deriz. Zamanı da tıpkı eklem gibi ne tutabiliriz ne de görebiliriz. Bağladığı durumlar olmazsa zaman da olmamış olur. İki durum, birer nokta ise, zaman da o iki durumun oluşmasını sağlayan düzlemdir. İki durum birer konum ise, zaman da o durumları bağlayan yoldur. Kısaca zaman varlığı mümkün kılan bir bağlamdır.